Η σεζόν 2025-26 της EuroLeague προμηνύεται ως μία από τις πιο καθοριστικές στην ιστορία της διοργάνωσης. Με τα συμβόλαια να σπάνε κάθε προηγούμενο ρεκόρ, έναν νέο μηχανισμό salary cap που αλλάζει ριζικά τον τρόπο διαχείρισης των ομάδων και την επιστροφή του Final Four στην Αθήνα, το ευρωπαϊκό μπάσκετ εισέρχεται σε μια νέα εποχή.
Μια εποχή που δεν αφορά μόνο τα χρήματα, αλλά και τη βιωσιμότητα, την παγκόσμια επέκταση και τη στρατηγική προσέγγιση που φέρνει την EuroLeague πιο κοντά από ποτέ στο οικονομικό και αγωνιστικό μοντέλο του ΝΒΑ.
Η ετήσια λίστα των κορυφαίων συμβολαίων που παρουσιάζει το Eurohoops αποκτά πλέον άλλο βάρος, για πρώτη φορά στην ιστορία, η δεκάδα των παικτών με τους πιο ακριβοπληρωμένους μισθούς απαιτεί καθαρές αποδοχές σχεδόν 3 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Η εξέλιξη αυτή αποτυπώνει τη θεαματική άνοδο των οικονομικών μεγεθών στην ευρωπαϊκή αγορά.
Παρά το νέο πλαίσιο Financial Fair Play, που στόχο έχει τον περιορισμό των υπερβολικών δαπανών, οι ομάδες συνεχίζουν να επενδύουν. Συμβόλαια των 2 εκατομμυρίων δολαρίων πλέον δεν προκαλούν εντύπωση, ενώ ο μέσος μισθός πλησιάζει ή και ξεπερνά το 1 εκατομμύριο δολάρια καθαρά. Οι Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και Χάποελ Τελ Αβίβ πρωταγωνιστούν, με τρεις και δύο παίκτες αντίστοιχα στη λίστα, ενώ μόνο ένας παίκτης από ισπανική ομάδα περιλαμβάνεται στις δέκα κορυφαίες θέσεις λόγω της υψηλής φορολογίας.
Στην κορυφή βρίσκεται ο Βασίλιε Μίτσιτς, με αποδοχές 5,6 εκατομμυρίων δολαρίων από τη Χάποελ Τελ Αβίβ, κατακτώντας τον τίτλο του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη στην Ευρώπη. Ακολουθεί ο Κέντρικ Ναν του Παναθηναϊκού με 5,3 εκατομμύρια, ενώ ο Σάσα Βεζένκοφ του Ολυμπιακού συμπληρώνει την τριάδα με 4,1 εκατομμύρια, επιστρέφοντας από το ΝΒΑ με συμβόλαιο ανάλογου επιπέδου.
Ο Σέιν Λάρκιν της Εφές (3,75 εκατ.) παραμένει σταθερή αξία, ενώ ο Ντζανάν Μούσα μετακόμισε στο Ντουμπάι σχεδόν διπλασιάζοντας τον μισθό του (3,5 εκατ.) χάρη στο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς. Ο Έβαν Φουρνιέ (Ολυμπιακός) και ο Ματίας Λεσόρ (Παναθηναϊκός) λαμβάνουν 3,2 εκατομμύρια, ενώ ο Κώστας Σλούκας με 3,1 εκατ. γίνεται ο δεύτερος πιο ακριβοπληρωμένος Έλληνας όλων των εποχών. Στο υπόλοιπο της δεκάδας βρίσκονται ο Μάικ Τζέιμς (3 εκατ.), ο Έντι Ταβάρες και ο Ελάιτζα Μπράιαντ (2,7 εκατ.).
Η σεζόν 2025-26 αποκτά ξεχωριστή σημασία και για έναν ακόμη λόγο, το Final Four επιστρέφει στην Αθήνα σχεδόν δύο δεκαετίες μετά το 2007. Η κορυφαία μπασκετική γιορτή της Ευρώπης θα φιλοξενηθεί στο Telekom Center Athens (22-24 Μαΐου 2026), σε ένα γήπεδο που αποτελεί σημείο αναφοράς για την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
«Η Αθήνα είναι μια πόλη με βαθιά μπασκετική παράδοση και ένα από τα πιο παθιασμένα κοινά στην Ευρώπη», δήλωσε ο πρόεδρος της EuroLeague, Ντέγιαν Μποντιρόγκα. «Η επιστροφή του Final Four εδώ είναι μια φυσική εξέλιξη». Με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό να θεωρούνται εκ των φαβορί για τον τίτλο, η ατμόσφαιρα αναμένεται εκρηκτική.
Η μεγαλύτερη καινοτομία της νέας εποχής όμως δεν βρίσκεται μόνο στα νούμερα των συμβολαίων. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, η EuroLeague εισάγει ένα salary cap και φόρο πολυτελείας (luxury tax), θεσμούς που βρίσκονται εδώ και χρόνια στο NBA.
Το salary cap θα τεθεί πλήρως σε ισχύ από τη σεζόν 2027-28, με μεταβατική περίοδο ξεκινώντας από το 2024-25. Ο στόχος είναι διπλός, να ενισχυθεί η ανταγωνιστική ισορροπία και να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο βιωσιμότητας που θα συνδέει τις δαπάνες με τα συνολικά έσοδα των συλλόγων.
Οι ομάδες θα πρέπει να δαπανούν τουλάχιστον το 32% των μέσων εσόδων τους για μισθούς, ενώ το βασικό ανώτατο όριο θα είναι στο 40%. Η υπέρβαση αυτού του ορίου θα συνεπάγεται πολυτελή φόρο, με τα χρήματα να αναδιανέμονται στις ομάδες που τηρούν τους κανόνες.
Εξαιρέσεις και νέοι ορισμοί
Το νέο καθεστώς περιλαμβάνει αρκετές εξαιρέσεις για να διασφαλίσει την ευελιξία των συλλόγων:
- Anchor Players: Δύο παίκτες που μπορούν να υπερβούν το salary cap.
- U23 Players: Παίκτες κάτω των 23 ετών που δεν υπολογίζονται στο όριο.
- Extended Tenure Players: Παίκτες με πάνω από τρία χρόνια στην ίδια ομάδα, με το 25% του μισθού τους να εξαιρείται.
- Long-term Injured Players: Παίκτες εκτός δράσης για πάνω από δύο μήνες.
- Medium-range Exception: Ένας παίκτης με συμβόλαιο κοντά στον μέσο όρο του budget που εξαιρείται.
Αντίστοιχα, το “υψηλό” επίπεδο δαπανών θα επιτρέπει στις ομάδες να διαθέτουν έως και 60% των εσόδων τους σε μισθούς, αλλά χωρίς την εξαίρεση των anchor players.
Ο μηχανισμός του salary cap επιδιώκει να διαμορφώσει ένα πιο ανταγωνιστικό και βιώσιμο οικοσύστημα, εναρμονίζοντας τις πρακτικές σε όλη την Ευρώπη και περιορίζοντας τις ανισότητες που δημιουργούν οι διαφορετικοί φορολογικοί κανονισμοί. Επιπλέον, η επιβολή ελάχιστων δαπανών (spending floor) διασφαλίζει ότι οι παίκτες θα επωφελούνται άμεσα από την αύξηση των εσόδων της λίγκας.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
