Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στη Σρεμπρένιτσα για να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων της πιο σκοτεινής σελίδας της σύγχρονης βαλκανικής ιστορίας, τριάντα χρόνια μετά τη γενοκτονία που διέπραξαν οι σερβοβοσνιακές δυνάμεις.
Η φετινή επέτειος συνοδεύτηκε από μια συμβολική τριήμερη «πορεία ειρήνης» εκατό χιλιομέτρων. Αυτή τη διαδρομή διέσχισαν τον Ιούλιο του 1995 χιλιάδες κάτοικοι της περιοχής, προσπαθώντας να φτάσουν από τη Σρεμπρένιτσα στην ασφάλεια της Τούζλα, διασχίζοντας εδάφη ελεγχόμενα από τις σερβοβοσνιακές δυνάμεις. Πολλοί, δυστυχώς, δεν κατάφεραν να σωθούν.
Στις 8 Ιουλίου 1995, οι δυνάμεις των Σερβοβόσνιων υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς εξαπέλυσαν επίθεση με στόχο την κατάληψη της πόλης. Η Σρεμπρένιτσα είχε χαρακτηριστεί θύλακας υπό προστασία του ΟΗΕ, προσφέροντας πρόσκαιρη ασφάλεια σε δεκάδες χιλιάδες άμαχους.
Χαρακτηριστική είναι η τελευταία ανταπόκριση του δημοσιογράφου Νίνο Τσάτιτς, που μεταδόθηκε από τη βοσνιακή δημόσια τηλεόραση στις 10 Ιουλίου 1995: «Η Σρεμπρένιτσα μετατρέπεται στο μεγαλύτερο σφαγείο, νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται συνεχώς στο νοσοκομείο. Είναι αδύνατο να περιγραφεί η κατάσταση… Υπάρχει κάποιος στον κόσμο που μπορεί να έρθει να δει την τραγωδία που συμβαίνει στην Σρεμπρένιτσα και τους κατοίκους της; Εδώ συντελείται ένα έγκλημα κατά του βοσνιακού (σ.σ. μουσουλμανικού) πληθυσμού». Η τύχη του Νίνο Τσάτιτς παραμένει άγνωστη.
Στις 11 Ιουλίου, οι σερβοβοσνιακές δυνάμεις μπήκαν στη Σρεμπρένιτσα. Οι κάτοικοι αναζήτησαν καταφύγιο στο Ποτότσαρι, όπου είχαν εγκατασταθεί οι Ολλανδοί κυανόκρανοι του ΟΗΕ. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Μλάντιτς για την ασφάλειά τους, το δράμα ήταν προδιαγεγραμμένο: γυναίκες και παιδιά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη, ενώ άνδρες και έφηβοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα, όπου και εκτελέστηκαν μαζικά.
Από τις 11 έως τις 17 Ιουλίου 1995, περισσότεροι από 8.000 Βόσνιοι Μουσουλμάνοι, ανάμεσά τους και 1.042 έφηβοι— εκτελέστηκαν στη Σρεμπρένιτσα. Μέχρι σήμερα, περίπου 7.000 θύματα έχουν εντοπιστεί, ταυτοποιηθεί και ταφεί στο μνημειακό κέντρο του Ποτότσαρι.
Το 2007, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) χαρακτήρισε τη σφαγή ως γενοκτονία, τιμωρώντας συνολικά 54 κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων και τον Ράτκο Μλάντιτς, με ποινές που ανήλθαν συνολικά στα 700 έτη φυλάκισης.
Παρά τη διεθνή αναγνώριση, οι ηγεσίες των Σερβοβόσνιων και της Σερβίας απορρίπτουν επισήμως τον χαρακτηρισμό «γενοκτονία» όσον αφορά τα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα. Ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, με αφορμή τη συμπλήρωση των 30 ετών, μίλησε για «έγκλημα» και εξέφρασε συγγνώμη προς τη μουσουλμανική κοινότητα, εκ μέρους του σερβικού λαού.
Το 2024, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με ψήφισμα καθιέρωσε επισήμως την 11η Ιουλίου ως Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τη γενοκτονία της Σρεμπρένιτ