Ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατηγορώντας τη για βραδύτητα και έλλειψη αποφασιστικότητας στις προσπάθειες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας.
Έναν χρόνο μετά την παρουσίαση της έκθεσής του για τη στρατηγική της ΕΕ, ο Ντράγκι επισημαίνει ότι οι πολίτες είναι απογοητευμένοι βλέποντας την Ευρώπη να υστερεί έναντι των διεθνών ανταγωνιστών της, ενώ καλεί σε αλλαγή πορείας με περισσότερη ταχύτητα, κλίμακα και ένταση. Παράλληλα, προειδοποιεί ότι η έλλειψη κοινής δράσης υπονομεύει τη θέση της ΕΕ σε ένα διεθνές περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την ανάδειξη της Κίνας, τις διαταραγμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ και τους πολέμους στα σύνορα της Ευρώπης.
Όπως αναφέρει το Bloomberg, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται πολύ αργά στις προσπάθειές της να ενισχύσει την οικονομική ανταγωνιστικότητα, με την περιοχή να «αποτυγχάνει να συμβαδίσει με την ταχύτητα» μιας παγκόσμιας τάξης που αλλάζει γρήγορα.
Έναν χρόνο μετά την παρουσίαση μιας έκθεσης που χαρτογραφεί πώς το μπλοκ των 27 κρατών-μελών μπορεί να αξιοποιήσει τη οικονομική του ισχύ για μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα και ευημερία, ο Ντράγκι είπε ότι οι Ευρωπαίοι είναι «απογοητευμένοι» από τον ρυθμό των αλλαγών σε μια κατακερματισμένη περιοχή. Οι πολίτες βλέπουν ότι η ΕΕ δεν καταφέρνει να συμβαδίσει με τους παγκόσμιους ανταγωνιστές της, πρόσθεσε.
«Πολύ συχνά, βρίσκονται δικαιολογίες γι’ αυτή την αργοπορία», δήλωσε ο Ντράγκι σε δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες την Τρίτη, σε εκδήλωση που σηματοδότησε την επέτειο της έκθεσης. «Ένας διαφορετικός δρόμος απαιτεί νέα ταχύτητα, κλίμακα και ένταση», τόνισε, καλώντας τις χώρες της ΕΕ να δράσουν από κοινού.
Πρότεινε ένα σχέδιο για την ενίσχυση της θέσης της ΕΕ εν μέσω της αποσύνθεσης των διατλαντικών δεσμών, της ανάδειξης της Κίνας ως υπερδύναμης και των πολέμων στα σύνορα της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Ο Ντράγκι ζήτησε μια νέα προσέγγιση στον συντονισμό των κρατικών ενισχύσεων στην ΕΕ. «Στην πράξη, οι κρατικές ενισχύσεις συχνά λειτουργούν ως προστατευτισμός – κρατώντας τη δραστηριότητα εντός συνόρων αντί να οικοδομούν ευρωπαϊκές βιομηχανίες που είναι παγκοσμίως ανταγωνιστικές», είπε.