Η WNBA και η Ένωση Παικτριών βρίσκονται σε αγώνα δρόμου, έχοντας στη διάθεσή τους λίγο παραπάνω από 60 ημέρες για να συμφωνήσουν σε μια νέα συλλογική σύμβαση εργασίας (CBA).
Όπως αναφέρει το Front Office Sports, μια συμφωνία πριν από την προθεσμία της 31ης Οκτωβρίου θεωρείται απίθανη. Αν δεν βρεθεί λύση, η λίγκα θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ μιας σύντομης παράτασης, όπως συνέβη το 2019, όταν οι διαπραγματεύσεις πήραν αναβολή 60 ημερών για να αποφευχθεί κρίση, ή του ρίσκου μιας διακοπής εργασιών.
Το διακύβευμα για τη WNBA
Ένα ενδεχόμενο λοκ άουτ ή μια απεργία θα ήταν πρωτόγνωρο για το πρωτάθλημα, αν και το 2003 το ντραφτ και η preseason είχαν καθυστερήσει προσωρινά λόγω σταματημένων διαπραγματεύσεων.
Αυτή τη φορά, το διακύβευμα είναι υψηλότερο. Ηεπέκταση βρίσκεται προ των πυλών, με τις νέες ομάδες Toronto Tempo και Portland Fire να μπαίνουν στη λίγκα το 2026.
Ωστόσο, χωρίς συμφωνία CBA, δεν μπορούν να προχωρήσουν ούτε οι κανόνες επέκτασης ούτε η διαδικασία της free agency.
Η Ένωση Παικτριών (WNBPA) δηλώνει αποφασισμένη: «Θα διαπραγματευτούμε μέχρι να επιτευχθεί μια μετασχηματιστική συμφωνία, που θα φέρει δικαιότερη συμμετοχή στα έσοδα και καλύτερες συνθήκες για όλες τις παίκτριες», τονίζουν στελέχη της.
Στο επίκεντρο βρίσκονται αιτήματα για βελτιωμένη κατανομή εσόδων, καλύτερα προνόμια υγείας και οικογένειας, διεύρυνση ρόστερ και ενιαία εργασιακά πρότυπα σε όλη τη λίγκα.
Τα οικονομικά δεδομένα
Το σκηνικό περιπλέκεται από τη ραγδαία ανάπτυξη της λίγκας: ρεκόρ προσέλευσης στα γήπεδα, αυξημένα τηλεοπτικά νούμερα και άνοδο στις πωλήσεις merchandise.
Όμως, σύμφωνα με το MarketWatch, οι παίκτριες λαμβάνουν μόλις 9–9,3% των συνολικών εσόδων, την ώρα που σε άλλα αμερικανικά πρωταθλήματα το ποσοστό ξεπερνά το 50%.
Οι αριθμοί δείχνουν την αυξανόμενη αξία της WNBA. Τα expansion fees ανέρχονται σε 115 εκατ. δολάρια για το Τορόντο και 125 εκατ. δολάρια για το Πόρτλαντ, ενώ νέα ομάδα στο Κλίβελαντ, το Ντιτρόιτ ή τη Φιλαδέλφεια θα κοστίζει έως και 250 εκατ. δολάρια.
Η πρόσφατη πώληση των Connecticut Sun έναντι 325 εκατ. δολαρίων και η νέα συμφωνία με τα ΜΜΕ αξίας 2,2 δισ. υπογραμμίζουν τη χρηματική δυναμική του πρωταθλήματος.
Το All-Star Game ως σκηνικό διαμαρτυρίας
Η ένταση κορυφώθηκε στο All-Star Game του 2025, όπου πολλές παίκτριες εμφανίστηκαν με μπλουζάκια που έγραφαν «Pay Us What You Owe Us», ένα σαφές μήνυμα προς τη λίγκα.
Η Satou Sabally χαρακτήρισε δημόσια την πρόταση της WNBA «μια ύβρις απέναντι στις θυσίες και την αξία μας». Οι εικόνες από εκείνη τη βραδιά έκαναν τον γύρο του κόσμου, αναδεικνύοντας ότι η διαμάχη δεν είναι πια μόνο πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά και στο κέντρο της δημοσιότητας.
Τα lockouts στο NBA
Η εμπειρία του NBA δείχνει πόσο κρίσιμες είναι οι συλλογικές συμβάσεις. Στην ιστορία του, έχουν υπάρξει πέντε lockouts, με πιο γνωστά αυτά του 1998–99 και του 2011.
Το πρώτο, διάρκειας 204 ημερών, οδήγησε σε μια σεζόν με μόλις 50 αγώνες αντί για 82, λόγω αδιεξόδου για το salary cap και τα συμβόλαια των παικτών.
Το δεύτερο, το 2011, κράτησε 161 ημέρες και καθυστέρησε την έναρξη της σεζόν μέχρι τα Χριστούγεννα, με τη βασική διαμάχη να αφορά τη διανομή των εσόδων.
Όπως είχε δηλώσει τότε ο εκπρόσωπος της NBPA: «Το μήνυμα είναι σαφές, οι παίκτες θέλουν δίκαιο μερίδιο από τα έσοδα που οι ίδιοι δημιουργούν».
Πέρα από αυτά, υπήρξαν και μικρότερης διάρκειας lockouts: το 1976 (22 ημέρες, για τα δικαιώματα των free agents μετά τη συγχώνευση NBA–ABA), το 1995 (3 μήνες, χωρίς επίπτωση στην κανονική σεζόν) και το 1996 (offseason).
Ο παραλληλισμός
Η περίπτωση της WNBA θυμίζει τις στιγμές έντασης του NBA. Ένα πιθανό λοκ άουτ στη γυναικεία λίγκα θα είχε τεράστιες συνέπειες, όχι μόνο για την αγωνιστική περίοδο αλλά και για τα μελλοντικά σχέδια ανάπτυξης.
Όπως σημειώνει αναλυτής του Canis Hoopus, «αν το ΝΒΑ χρειάστηκε lockout για να μετασχηματιστεί οικονομικά, η WNBA ίσως χρειαστεί μια ανάλογη μάχη για να κερδίσουν οι παίκτριες τα δικαιώματα που τους αναλογούν».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
