Μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις το Πολεμικό Ναυτικό για τις φρεγάτες ΜΕΚΟ

Την ώρα που η φρεγάτα ΨΑΡΑ ετοιμάζεται να πιάσει «βάρδια» στην ευρωπαϊκή επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ στην Ερυθρά Θάλασσα γύρω στις 25 Ιουνίου, η ανάγκη για νέες μονάδες επιφανείας στο Πολεμικό Ναυτικό είναι πλέον πιο φανερή από ποτέ.

Η φρεγάτα ΨΑΡΑ είναι κλάσης ΜΕΚΟ, όπως και η προηγούμενη που ήταν στην Ερυθρά Θάλασσα, η ΥΔΡΑ και όπως όλα δείχνουν αναμένεται να επιστρέψει με το καλό στις αρχές Σεπτεμβρίου. Μάλιστα η φρεγάτα ΨΑΡΑ έχει και το «ρεκόρ» του 2023 για συνεχή πλου που έφτασε τις 240 ημέρες στη θάλασσα, λόγος για τον οποίο βραβεύτηκε το πλήρωμά της.

Ωστόσο αυτό που έχει δημιουργήσει προβληματισμό στην ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού είναι ποιο πλοίο θα αντικαταστήσει την φρεγάτα ΨΑΡΑ στη συνέχεια, από την στιγμή που θα συνεχίζεται η επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ.

Να σημειωθεί ότι η ΨΑΡΑ, τύπου ΜΕΚΟ που επελέγη τελικά για τις ΑΣΠΙΔΕΣ ήταν η μόνη διαθέσιμη μονάδα καθώς η ΣΠΕΤΣΑΙ συμμετέχει στην επιχείρηση UNIFIL του ΟΗΕ στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ η ΣΑΛΑΜΙΣ βρίσκεται για εργασίες συντήρησης στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. 

Η φρεγάτα ΨΑΡΑ πλέει προς την επικίνδυνη ζώνη της Ερυθράς Θάλασσας εξοπλισμένη ακόμα καλύτερα και από την προκάτοχό της, καθώς έχει ένα ισχυρότατο αντι-drone σύστημα, το οποίο έχει μεγαλύτερη εμβέλεια από αυτό που είχε η ΥΔΡΑ και μπορεί να «τυφλώνει» ή ακόμα και να αποπροσανατολίζει τα UAV πριν μπουν στην εμβέλεια των όπλων του πλοίου.

Το συμπέρασμα όμως που βγαίνει από αυτήν τη δύσκολη «εξίσωση» είναι ότι πρέπει να τελειώνει επιτέλους το θέμα με την αναβάθμιση των φρεγατών ΜΕΚΟ, οι οποίες πλέον ένα πράγμα είναι βέβαιο, ότι πρέπει να αναβαθμιστούν το γρηγορότερο δυνατόν.

Το «σίριαλ» της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στη ΓΔΑΕΕ και την κοινοπραξία TKMS-Thales Netherlands πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί ώστε το πρόγραμμα να ξεκινήσει και το πρώτο πλοίο να μπει στο ναυπηγείο όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Όπως μαθαίνουμε, μάλιστα, η κοινοπραξία έχει ανεβάσει αρκετά το ποσό της αναβάθμισης των πλοίων που αφορούν τον μηχανολογικό όσο και στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό αλλά και τον οπλισμό του πλοίου, όταν ο προϋπολογισμός του Πολεμικού Ναυτικού έφτανε τα 600 εκατ. ευρώ.

Έτσι η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού θα κληθεί αναγκαστικά να επιλέξει σε τι θα δώσει απόλυτη προτεραιότητα, καθώς αυτό που είναι δεδομένο είναι τα δημοσιονομικά περιθώρια, τα οποία δεν μπορούν να παρακαμφθούν. Βασικές προτεραιότητες του Στόλου είναι τα ηλεκτρονικά συστήματα με ιδιαίτερη έμφαση στο ραντάρ, στο Σύστημα Διαχείρισης Μάχης και φυσικά η δυνατότητα εξοπλισμού του πλοίου με αντιαεροπορικά όπλα, ανώτερα από αυτά που διαθέτουν ήδη. Όσον αφορά τα μηχανολογικά συστήματα των 30χρονων σκαριών, αυτά όπως όλα δείχνουν, θα τα αναλάβουν μάλλον τα έμπειρα στελέχη του Ναυστάθμου του Πολεμικού Ναυτικού.

Πλέον μετά και την εμπειρία στην Ερυθρά Θάλασσα από την φρεγάτα ΥΔΡΑ, αλλά και τα διδάγματα από τις πολεμικές συρράξεις που μαίνονται σε Ουκρανία, Ισραήλ, προτεραιότητα πλέον αποτελεί  η ενίσχυση της δυνατότητας του πλοίου να εντοπίζει έγκαιρα  απειλές, ακόμα και μαζικές από τον αέρα, είτε από μη επανδρωμένα UAV, βαλλιστικούς, αντιπλοϊκούς πυραύλους ή απειλές από μαχητικά αεροσκάφη.

Αυτό βέβαια που θα ήταν ίσως η καλύτερη λύση, εκτός από τις φρεγάτες Belharra και τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ, είναι η ναυπήγηση νέων κορβετών που κυριολεκτικά θα αναβάθμιζαν το Πολεμικό Ναυτικό και θα έδιναν στα άξια στελέχη του τα απαραίτητα όπλα για να συνεχίσουν το δύσκολο έργο τους.