Η ανθρωπιστική κρίση στο Σουδάν αναδεικνύεται ως η πλέον παραμελημένη παγκοσμίως για το 2025, σύμφωνα με δημοσκόπηση μεταξύ κορυφαίων ανθρωπιστικών οργανώσεων. Σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού έχει εκτοπιστεί, ενώ οι βιαιότητες που πλήττουν κυρίως παιδιά καταγράφονται σε ανησυχητικά επίπεδα.
Περίπου 30 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται άμεση βοήθεια, με τις αποθήκες αρωγής να βρίσκονται στα όρια της εξάντλησης και τις επιχειρήσεις στήριξης να απειλούνται με κατάρρευση. Δύο πόλεις έχουν ήδη περιέλθει σε κατάσταση λιμού, ενώ η διεθνής ανταπόκριση παραμένει ανεπαρκής.
Σύμφωνα με τον Αμπντουραχμάν Σαρίφ, επικεφαλής της Save the Children, «η κρίση στο Σουδάν θα έπρεπε να είναι στα πρωτοσέλιδα κάθε μέρα». Παρά τις περιστασιακές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης, το μέγεθος της καταστροφής παραμένει υποτιμημένο.
Σε σχετική δημοσκόπηση της Thomson Reuters Foundation, το Σουδάν κατονομάστηκε ως η πιο παραμελημένη κρίση από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων οργανώσεων. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), όπου συνεχίζονται οι αιματηρές συγκρούσεις.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν χαρακτηρίσει το Σουδάν ως τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση διεθνώς, ωστόσο η έκκληση για χρηματοδότηση 4,16 δισ. δολαρίων έχει καλυφθεί μόλις κατά ένα τρίτο. Παρόμοιες παραμελημένες καταστάσεις καταγράφονται σε Μιανμάρ, Αφγανιστάν, Σομαλία, στην περιοχή Σάχελ και στη Μοζαμβίκη.
Η διαμάχη που ξέσπασε τον Απρίλιο του 2023 μεταξύ του σουδανικού στρατού και των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης έχει οδηγήσει σε μαζικές μετακινήσεις, με 12 εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.
Οργανώσεις καταγγέλλουν σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων βιασμών, κακοποιήσεων και στρατολόγησης παιδιών.
Ο Μούσα Σανγκάρα της World Vision επισήμανε ότι «αυτό που γίνεται στα παιδιά του Σουδάν είναι αδιανόητο, συμβαίνει σε μεγάλη κλίμακα και με φαινομενική ατιμωρησία». Νοσοκομεία και σχολεία έχουν καταστραφεί, ενώ 21 εκατ. άνθρωποι αντιμετωπίζουν οξεία πείνα.
Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ προειδοποιεί πως χωρίς επιπλέον πόρους, θα μειωθούν περαιτέρω οι μερίδες τροφής για κοινότητες που ήδη κινδυνεύουν με λιμό. Παράλληλα, η πρόσβαση σε ζώνες συγκρούσεων δυσχεραίνεται από τη βία, αποκλεισμούς και γραφειοκρατικά εμπόδια.
Το Νότιο Σουδάν και το Τσαντ, που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό Σουδανών προσφύγων, βρίσκονται επίσης σε κρίσιμη κατάσταση. Η επικεφαλής του Δανέζικου Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, Σαρλότ Σλέντε, τόνισε ότι το Τσαντ οδηγείται σε «οριακό σημείο» λόγω της επιδείνωσης της φτώχειας και της πείνας.
Στο Νότιο Σουδάν, η αποχώρηση δωρητών έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της ζωτικής σημασίας στήριξης για εκατομμύρια ανθρώπους, σύμφωνα με την Oxfam.
Η σύγκρουση στη ΛΔΚ έχει προκαλέσει εκτόπιση 7 εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ 27 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν πείνα. Ο βιασμός χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου, ενώ οι συγκρούσεις συνεχίζονται παρά τις ειρηνευτικές προσπάθειες.
Οι αντάρτες M23, με υποστήριξη από τη Ρουάντα, κατέλαβαν φέτος περιοχές του ανατολικού Κονγκό, επιτείνοντας την αστάθεια. Η αυξανόμενη διεθνής ζήτηση για ορυκτά ενισχύει τις εντάσεις, με τις τοπικές κοινότητες να υφίστανται οικονομική καταστροφή λόγω αποκλεισμών και περικοπών στη βοήθεια.
Η ActionAid κάνει λόγο για «τοπίο κόλασης» για τις γυναίκες, ενώ το Νορβηγικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες χαρακτηρίζει το Κονγκό ως «case study για την παγκόσμια αδιαφορία».
Η Μιανμάρ αναφέρεται ως μια από τις πλέον παραμελημένες κρίσεις, με την έκκληση για ανθρωπιστική βοήθεια να έχει καλυφθεί μόλις κατά 17%. Παρά τον μαζικό εκτοπισμό και την αυξανόμενη πείνα, η διεθνής κοινότητα δείχνει περιορισμένη ανταπόκριση.
Ο Τομ Φλέτσερ του ΟΗΕ σημείωσε ότι η Μιανμάρ βρίσκεται αντιμέτωπη με μια «επείγουσα κατάσταση δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει ξεμείνει από καύσιμα», ενώ η κρίση τείνει να περάσει απαρατήρητη.