Παρά την κινητικότητα που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα γύρω από τον κλάδο του κρασιού και τις επιμέρους διεθνείς επιτυχίες, τα στοιχεία για το πραγματικό μέγεθος της αγοράς προκαλούν προβληματισμό. Μπορεί το κρασί να είναι κομμάτι τους κουλτούρας του Έλληνα, ωστόσο πρόκειται για ένα μικρό παίχτη στην παγκόσμια αγορά.
Συγκεκριμένα, η συνολική έκταση του ελληνικού αμπελώνα ανέρχεται σε περίπου 610.000 στρέμματα, αριθμός που δυστυχώς μικραίνει χρόνο με τον χρόνο. Μάλιστα πρόκειται για μόλις το 1/5 της έκτασης που καταλαμβάνει ο αμπελώνας μίας μόνο περιοχής της Γαλλίας.
Την ίδια ώρα ο κύκλος εργασιών του ελληνικού κρασιού, συμπεριλαμβανομένων και των εξαγωγών είναι χαμηλότερος ακόμα και από τον ετήσιο τζίρο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, της μεγαλύτερης εταιρείας μπίρας στη χώρα, καθώς φτάνει τα 450 εκατ. ευρώ.
Τα στοιχεία αυτά παρουσίασε ο νέος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ), κ. Στέλλιος Μπουτάρης, σε εκδήλωση όπου υπογράφηκε μνημόνιο συνεργασίας με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους.
Ο επικεφαλής του Κτήματος Κυρ-Γιάννη τόνισε ότι «ο ελληνικός αμπελώνας έχει έκταση περίπου στα 610.000 στρέμματα με πτωτική τάση, αποτελείται από πολλούς και μικρούς κλήρους (γύρω στα 4 στρέμματα), ενώ η μέση ηλικία των αμπελουργών είναι στα 58 έτη, χωρίς ισχυρή τάση ανανέωσης του δυναμικού».
Ελπίδες μαζί με προκλήσεις
Ωστόσο, υπογράμμισε ότι «το ελληνικό κρασί βρίσκεται στην πιο δυναμική στιγμή της ιστορίας του», παρά τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει.
Ο κ. Μπουτάρης στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι, παρά τις εντυπωσιακές επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο και την αυξανόμενη αναγνωρισιμότητα, η βάση του ελληνικού κρασιού παραμένει εύθραυστη.
Όπως ανέφερε, ο κλάδος αντιμετωπίζει και θεσμικά ζητήματα, καθώς η ελληνική οινική νομοθεσία παραμένει περίπλοκη και αναχρονιστική. Όχι μόνο δεν βοηθάει ή δεν δημιουργεί υπεραξία αλλά πολλές φορές αποδεικνύεται εκτός τόπου και χρόνου.
Επίσης δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία του κλάδου και ένας από τους στόχους του Συνδέσμου είναι η ενεργοποίηση του Παρατηρητηρίου Οίνου. Ο κλάδος δεν είναι αυτοχρηματοδοτούμενος, όπως αντίστοιχες οργανώσεις σε άλλες χώρες, όπως η Αυστρία και η Πορτογαλία, ενώ εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση, ιδιαίτερα για την προώθηση στο εξωτερικό.
Την ίδια στιγμή, η ελληνική παραγωγή έχει να ανταγωνιστεί νέες, ταχέως αναπτυσσόμενες οινοπαραγωγικές περιοχές όπως η Γεωργία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Παρά τις δυσκολίες, η εικόνα του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό συνεχώς βελτιώνεται. Όπως τόνισε ο κ. Μπουτάρης, δεν πρόκειται πλέον για μια «εξωτική» επιλογή, αλλά για ένα προϊόν με προστιθέμενη αξία, που αποκτά θέση στην παγκόσμια αγορά.
«Η επιτυχία αυτή δεν ήρθε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της δουλειάς των παραγωγών, των οινοποιών, των φορέων και φυσικά του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου», υπογράμμισε.
Σήμερα, ο ΣΕΟ αριθμεί 127 μέλη, εκ των οποίων τα έξι είναι περιφερειακές οργανώσεις (Κρήτη, Αιγαίο, Πελοπόννησος, Κεντρική Ελλάδα, Θεσσαλία, Βόρεια Ελλάδα), ενώ την τελευταία δεκαετία έχουν προστεθεί 60 νέα μέλη. Προς αυτήν την κατεύθυνση, η αύξηση των μελών του Συνδέσμου κατά τουλάχιστον 20% την επόμενη διετία, τέθηκε ως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους του νέου Προέδρου.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
